
Vanaf de start van de tweede helft ging het echter steeds beter. Union kroop, vooral onder impuls van de energiek spelende Rens en Loek, steeds meer uit zijn schulp. OSC had nog 2 gevaarlijke counters, maar daarna was het louter Union dat de klok sloeg. Eerst schoten Bocar, Joris en Rens al een keer net voorlangs, waarna Loek de 3-1 maakte. Het leek een eretreffer, want OSC dacht al dat de buit binnen was. De leiders van OSC wilden tien minuten voor tijd al de wedstrijd beƫindigen, de sneeuwstorm bereikte in de tweede helft haar hoogtepunt. De OSC-verdediging stortte nu helemaal in elkaar, diverse spelers leken aan de grond vastgevroren terwijl Union er echt weer in ging geloven. Bij Union hadden ook Kasper en Bocar het erg koud, maar toch hielden ze dapper stand. Joris maakte de belangrijke aansluittreffer (3-2) en enkele minuten later haalde Wim uit voor de 3-3 gelijkmaker, wat ook de eindstand was. Net na het laatste fluitsignaal hield het ook op met sneeuwen (dat hebben wij dan weer), de rest van de dag was het eigenlijk best zonnig.
We hebben laten zien dat we vanuit een kansloze positie toch nog terug konden komen, de wedstrijd is nooit gespeeld voordat het laatste fluitsignaal klinkt. Verder hebben we ook geleerd dat we ons in de wintermaanden heel goed moeten kleden om de kou te weerstaan (handschoenen, 2-3 shirts en eventueel lange broek en muts!).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten